Ne geliyorsa sevdadan geliyor insanın başına. İyi ki geliyor. Gelmese bizim gideceğimiz hiç yok hanidir oralara. Durup öylece, pas tutmuş bir cümle kapının eşiğinde, gelip geçeni seyredeceğiz bize kalsa.
Ne geliyorsa insanın başına sevdadan geliyor. İnce belli bir bardağı kavrar gibi kavrıyorsun hayatı, hiç bırakmamacasına. Yosun tutmuş aşk âbidelerinin duvarlarını inadına kazıyorsun; tırnaklarını kıra kıra. Belki bu sefer, belki de bu taşın hemen ardındadır diyorsun bir tebessümün gizli kalmış sureti.
Kim bilir, demir perdelerin ardından çıkarıveriyorsun o hiç beklenmeyen güzelliği… Belki...
Kim bilir?
Ne geliyorsa geliyor işte insanın başına bir şekilde, hep sevdadan geliyor. Dur diyemiyorsun ki.
Gelene hiç git denir mi?
Dillendirebilir mi insan bu kalp sızısı yalnızlığı, lisan kâfi gelir mi anlatmaya seni?
Her n’olursa olsun yazmalıyım şimdi.
Ihlamur Çiçekleri açar. Henüz ne Haziran ne Temmuz. Olsun. Kokusu geliyor yavaş yavaş uzaktan. Varamasak da o ağacın gölgesine, kokusuna hapsedersin bedenini.
Umulmadık anlarda kapın çalınması gibi bi’şey bu. Ve açıyorsun kilidini kapalı ellerinin; ellerim üstündeyken. Yine de yeniden sevebilirim diyorsun; herşeye rağmen.
Bir kalpte seksek oynamak gibi bi’şey bu. Bu karakışın tam da başlangıcında, boralar savururken bedenimizi, buz tutmuşken kainat, tutsak bedeninle çıkıyorsun yola. Ama için sımsıcak, ince belli bir bardağa bakır çaydanlıktan ıhlamur dökmek gibi bi’şey bu.
Ne gelirse insanın başına sevdadan geliyor. Ne merak ne de uyuşukluktan. Öyle ya da böyle, ne fark eder. Tohumu sen, suyu aşk, toprağı ben olduktan sonra, sev be arkadaş, sev! Sevda kokulu bir ıhlamur ağacının yazdan kalma esintisi varken koynunda…
1 yorum:
sevmek öyle güzel ve yüce bir olgu. insan sevdikçe yücelir, kimi zaman ise yerlere serilir.. sevmek Allah'ın güzel bir lütuf insan oğluna.. Aslın da gerçek anlamını kavrasa insanlar dünya cennetten öte olacak belki ama artık bu değer yargısı çok çabuk boyut değiştirir olmuş.. gene ellerinize sağlık güzel
Yorum Gönder