Eğer yazdıklarınız yaşadıklarınıza bir set çekip ötekileştirmeye başladıysa geçmişi, gelecek tasavvurunuzda olaylar hep birer hayalden ibaret kalacaktır.
Ve belki de tek ‘keşke’niz, siz tüm bunları yaşar ve yazarken, size bunu yaptıran kuvvetin yanınızda olamayacak olmasıdır.
Hatta hiçbirini okuyamayacağına da birer ağıt yakıp bu döngüyü sabit –kısır- kılabilirsiniz.
Bu yazıyı okuyor ve zihninizin bir yerlerinde kıpraşmalar meydana gelmeye başladıysa, siz ‘o’ kuvvet değilsiniz.
İşte yazmanın zevki tam da bu noktada başlıyor…
1 yorum:
bu kadar karmaşık olmak güzel geliyor demek.Ben daha farklı,daha derin,daha yalın ama düşündükçe farklı manalar bulabildiğimiz şeyler beklerdim sizden. Ama zevk meselesi,tarzınız böyle olabilir tabii. Saygılar...
Yorum Gönder